[:pl]Kobieta z pociągu – etiuda[:en]Kobieta z pociągu[:]

[:pl]

Kobieta z pociągu to szkolna etiuda, którą realizowałem sierpniu 2014r, nad którą zaś myślałem już kilka miesięcy wcześniej. Jej opiekunem artystycznym był Paweł Dyllus.
Chciałem zrealizować krótki (do 10 minut) film, w którym będę opowiadał prawie jedynie obrazem. Wcześniej już czytałem na blogu Kominka tekst „Kobieta z pociągu” – http://www.kominek.in/2011/08/kobieta-z-pociagu/, który zainspirował mnie do pracy nad nim. Największym problemem było wymyślenie tego, co mogło się zdarzyć po 'skończeniu’ tekstu. Z pierwszym pomysłem i późniejszym scenariuszem zgłosiłem się do autora tekstu, który choć bez większego entuzjazmu, to jednak nie zabronił mi pracy nad jego historią.

Zdjęcia do etiudy trwały 3 dni:
– pierwszego kręciliśmy wszystkie sceny na Dworcu Centralnym. Mieliśmy na to odpowiednie zgody, jednak i tak było to bardzo trudne – trzeba było łapać pociągi, które zatrzymywały się na dworcu dłużej niż 15 minut, pobiec tam z całą ekipą (dwójka aktorów, dźwięk, ja – operator, asystent i fotosy), nagrać cały dialog w kilku planach i przede wszystkim – zrobić to dobrze. W końcu zdaliśmy sobie sprawę, że każdy pociąg ma inne wagony i nie możliwym jest nawet spasowanie ze sobą ujęć z dwóch różnych.
– drugi dzień był wyjazdowym – specjalnie aby uzyskać efekt światła wschodzącego słońca na twarzy chwilę po czwartej rano ruszyliśmy pociągiem do Krakowa (aby promienie światła padały z odpowiedniej strony). Okazało się jednak, że na zewnątrz pada i moje plany spaliły na panewce. W ostateczności krople deszczu ściekające po szybie okazały się jeszcze lepsze.
Droga z powrotem była trudniejsza ponieważ w pociągu nie mieliśmy własnego przedziału, a jednocześnie ogromną walizkę ze sprzętem. Tego samego dnia wieczorem nakręciliśmy scenę nocną w mieszkaniu, która po ostatnim montażu weszła jedynie w kilku sekundach,
– trzeciego dnia w Ursusie nagrywaliśmy ostatnie sceny filmu – powrót Kobiety do domu oraz odjazd od balkonu dronem.

Reżyseria, zdjęcia, montaż – Maciej Margas
Wystąpili – Maria Patykiewicz, Bartek Szyszko
Dźwięk na planie – Alicja Nowak
Muzyka – Adam Żurada
Charakteryzacja – Sylwia Dudzińska
Pomoc na planie – Maciej Daciewicz, Aleksandra Łogusz
Podziękowania:
Wydział Komunikacji i Promocji PKP
Łukasz Prokop, Agnieszka Matan, Piotr Margas, Magdalena Margas, Małgorzata i Grzegorz Margas, Michał Drópiewski, Black Media, Heliograf.

Sprzęt:
Canon C300
Canon 16-35 f/2.8
Canon 50mm f/1.4
Canon 85mm f/1.8
Canon 70-200 f/2.8

[:en]

Kobieta z pociągu to szkolna etiuda, którą realizowałem sierpniu 2014r, nad którą zaś myślałem już kilka miesięcy wcześniej. Jej opiekunem artystycznym był Paweł Dyllus.
Chciałem zrealizować krótki (do 10 minut) film, w którym będę opowiadał prawie jedynie obrazem. Wcześniej już czytałem na blogu Kominka tekst „Kobieta z pociągu” – http://www.kominek.in/2011/08/kobieta-z-pociagu/, który zainspirował mnie do pracy nad nim. Największym problemem było wymyślenie tego, co mogło się zdarzyć po 'skończeniu’ tekstu. Z pierwszym pomysłem i późniejszym scenariuszem zgłosiłem się do autora tekstu, który choć bez większego entuzjazmu, to jednak nie zabronił mi pracy nad jego historią.

Zdjęcia do etiudy trwały 3 dni:
– pierwszego kręciliśmy wszystkie sceny na Dworcu Centralnym. Mieliśmy na to odpowiednie zgody, jednak i tak było to bardzo trudne – trzeba było łapać pociągi, które zatrzymywały się na dworcu dłużej niż 15 minut, pobiec tam z całą ekipą (dwójka aktorów, dźwięk, ja – operator, asystent i fotosy), nagrać cały dialog w kilku planach i przede wszystkim – zrobić to dobrze. W końcu zdaliśmy sobie sprawę, że każdy pociąg ma inne wagony i nie możliwym jest nawet spasowanie ze sobą ujęć z dwóch różnych.
– drugi dzień był wyjazdowym – specjalnie aby uzyskać efekt światła wschodzącego słońca na twarzy chwilę po czwartej rano ruszyliśmy pociągiem do Krakowa (aby promienie światła padały z odpowiedniej strony). Okazało się jednak, że na zewnątrz pada i moje plany spaliły na panewce. W ostateczności krople deszczu ściekające po szybie okazały się jeszcze lepsze.
Droga z powrotem była trudniejsza ponieważ w pociągu nie mieliśmy własnego przedziału, a jednocześnie ogromną walizkę ze sprzętem. Tego samego dnia wieczorem nakręciliśmy scenę nocną w mieszkaniu, która po ostatnim montażu weszła jedynie w kilku sekundach,
– trzeciego dnia w Ursusie nagrywaliśmy ostatnie sceny filmu – powrót Kobiety do domu oraz odjazd od balkonu dronem.

Reżyseria, zdjęcia, montaż – Maciej Margas
Wystąpili – Maria Patykiewicz, Bartek Szyszko
Dźwięk na planie – Alicja Nowak
Muzyka – Adam Żurada
Charakteryzacja – Sylwia Dudzińska
Pomoc na planie – Maciej Daciewicz, Aleksandra Łogusz
Podziękowania:
Wydział Komunikacji i Promocji PKP
Łukasz Prokop, Agnieszka Matan, Piotr Margas, Magdalena Margas, Małgorzata i Grzegorz Margas, Michał Drópiewski, Black Media, Heliograf.

Sprzęt:
Canon C300
Canon 16-35 f/2.8
Canon 50mm f/1.4
Canon 85mm f/1.8
Canon 70-200 f/2.8

[:]

Date

08/2014

Category

film